Κυρά Σαρακοστή

Την Κυρά Σαρακοστή

που' ναι έθιμο παλιό

οι γιαγιάδες μας την φτιάχναν

με αλεύρι και νερό.

Για στολίδι της φορούσαν

στο κεφάλι έναν σταυρό

μα το στόμα της ξεχνούσαν

γιατί νήστευε καιρό.

Και τις μέρες της μετρούσαν

με τα πόδια της τα επτά.

Κόβαν ένα την βδομάδα

μέχρι να' ρθει η Πασχαλιά.

Φτιάχνουμε την κυρά-Σαρακοστή;

Μπείτε με τα παιδιά στην κουζίνα και σκαρώστε την κυρά-Σαρακοστή για να μην ξεχνάμε και τα έθιμα του τόπου μας.

Τα υλικά μας απλά, αλεύρι, νερό  και μπόλικο αλάτι για να διατηρηθεί το ζυμαράκι μας άθικτο μέχρι την Πασχαλιά.

Για 4 Σαρακοστές μεγάλες :

1 κιλό αλεύρι για όλες τις χρήσεις

3 φλ. χλιαρό νερό (μπορεί και παραπάνω)

1 φλ. αλάτι
(για 1 Σαρακοστή δοκιμάστε: 1 φλ. αλάτι,1 φλ. νερό, 3φλ. αλεύρι)

Εκτέλεση

Σε ένα μπωλ ανακατεύουμε το αλεύρι με το αλάτι και προσθέτουμε το νερό.

Θα χρησιμοποιήσετε τόσο νερό όσο χρειάζεται για να έχουμε μία ζύμη που ξεκολλάει από τα χέρια μας οπότε θα πηγαίνεται σιγά-σιγά.

Αν το αφήσουμε και λίγο να σταθεί πλάθεται και ανοίγεται το ζυμάρι μας πιο εύκολα.

Σε αλευρωμένη επιφάνεια φτιάχνουμε το σχέδιο της κυρά Σαρακοστής όπως στην φωτογραφία.

Δεν της βάζουμε στόμα (λόγω νηστείας), τα χεράκια της είναι σταυρωμένα (λόγω προσευχής) και δεν έχει αυτιά για να μην ακούει. Όλα αυτά γιατί η περίοδος μέχρι το Πάσχα στην ουσία σημαίνει στροφή στον εσωτερικό μας κόσμο με σκοπό την κάθαρση μέσω της νηστείας, όχι μόνο των τροφών αλλά και των κακών μας συνηθειών: δεν βλέπουμε δηλαδή, δεν ακούμε και δεν σχολιάζουμε τι κάνουν οι άλλοι, αλλά στρέφουμε την προσοχή μας στην δική μας βελτίωση.

Φτιάχνουμε στο κεφάλι  το σημείο του Σταυρού και σκαρώνουμε και τα ποδαράκια της που πρέπει να είναι επτά (7) όσες και οι εβδομάδες μέχρι το Πάσχα. Οτι χρειαστεί σαν στολιδάκι να κολλήσουμε επάνω της φροντίζουμε να το κάνουμε με ελάχιστα βρεγμένα δαχτυλάκια. Μπορούμε να βάλουμε και γαρύφαλο-καρφί για σχεδιάκια. Για να την κρεμάσουμε κάνουμε μια τρύπα πριν την ψήσουμε. Επίσης μπορούμε εάν θέλουμε να τη χρωματίσουμε είτε με χρώματα ζαχαροπλαστικής είτε με τέμπερες καθώς την πλάθουμε.

Μεταφέρουμε σε αντικολλητικό χαρτί με προσοχή και ψήνουμε στους 160 βαθμούς για 1 ώρα (για μια Σαρακοστή υπολογίστε 15 με 20 λεπτά), αυτό βέβαια παίζει ανάλογα το πάχος της ζύμης μας, στις φωτογραφίες οι Σαρακοστές έχουν πάχος 1,5 εκατοστό. Αν γίνει πιο λεπτή θέλει λιγότερη ώρα οπότε την ελέγχετε.

Το μυστικό είναι έτσι κι αλλιώς το πολύ αλάτι και το καλό ψήσιμο για να μην μείνει καθόλου υγρασία μέσα στη ζύμη και να διατηρηθεί σωστά για τόσο καιρό. Αφήνουμε να κρυώσει πάρα πολύ καλά. Εάν θέλουμε μπορούμε να την περάσουμε βερνίκι ή ακρυλική ατλακόλ που γίνεται διάφανη όταν στεγνώσει.

Εννοείται ότι δεν τρώγεται αυτό το ζυμαράκι (με τόσο αλάτι μέσα, απλά σαν έθιμο το φτιάχνουμε).

Στο τέλος κάθε εβδομάδας  (το Σάββατο) σπάμε και ένα ποδαράκι.

Το έθιμο λέει πως το τελευταίο ποδαράκι το βάζουμε μέσα στο ψωμί της Ανάστασης και όποιος το βρει στη φέτα του έχει καλή τύχη. Σε άλλα μέρη το έκρυβαν μέσα σε ξερό σύκο και το ανακάτευαν μαζί με άλλα ξερά σύκα, πάλι με την ίδια λογική.

Όλο αυτό ήταν ένας τρόπος για να κρατάνε οι παλιοί μία μορφή ημερολογίου μέχρι το Πάσχα.

Στα σχολεία συνηθίζεται να γίνεται η κατασκευή της με χαρτόνι και μπορούμε να τη δούμε και φτιαγμένη  από ύφασμα.


Καλή Σαρακοστή να έχουμε!